ve başladı... may the force be with you young skywalker!

daha çok var! aslında çok da kalmadı! neyse çalışıyorum artık! aman geliyor! neydi günahım? kurtarın beni! aha da bittim ben! derken son 1 aylık sınav maratonu başladı. bu dönem amma da çabuk geçti. hiçbirşey anladım. tek bildiğim birkaç ay daha yaşlandım, blogu sevda blogu yaptık, yeni bir platonik aşk buldum, okul bitmeye yüz tuttu, cv' ler havada uçuşmaya başladı, kariyer heyecanı filizlenmeye başladı,... fişmekan işte :P ya aslında hepsinden kurtulmak istiyorum ben :) fırsatım olsa karayiplerde bir adada herşeyden, herkesten uzak yaşayacaksın deseler, yarım saniye beklersem adım eroy değil :) orası güzel tabii ki herkes gitmek ister o zaman tibet' te bir manastır da olabilir. önemli olan uzak ve sessiz bir yer olsun. ama hayat bir yerden başlıyor sen de kendince takılıyorsun işte. herşey sana bağlı mı değil mi tamamen bir beyin fırtınası ki şimdi girmeyeyim o konulara zaten eve geleli çok olmadı daha tam kendimde değilim :)
uykusuz geceler. çalışma masasının köşesinde sayıları bazen 1, bazen 4 olan bir dolup bir boşalan içi kah kahve, kah çay, hatta kah kola dolu fincanlar. sayfalarca fotokopi. üzeri problem çözümü ve özet notla dolu kağıtlar. arka fonda kendince beni rahatlatmaya çalışan klasik müzik. aralarına sıkışmış birkaç şebnem ferah, birkaç teoman, birkaç starwars, birkaç kingdom heaven parçası. kafanın içinde birkaç karmaşık düşünce, bazıları beni cesaretlendirmeye çalışıyor hadi biraz daha çalış diyor, bazıları yaptığım hataları anlatıyor, bazıları hepsini yaparsın merak etme diyor, bazıları ara onu konuş diyor, bazıları istersen hepsine bir son ver ve artık beni dinle diyor, bazılarının sesi ise çok uzaktan geliyor anlaşılmıyor.
işte sınavlar başladı ve hazırlık her zamanki gibi sıfır :) neyse zaten ben de alıştım artık. herşeye alışabilir insan. önemli olan alışmayı istemek. yarın en sevdiğim dersin sınavı var :P şimdi dünden kalan 3 saatlik uykuma biraz takviye mi yapsam yoksa kahveye mi sarılsam yine. ah öyle bir içten esnedim ki dışardan beni gören bi insan olsaydım elimde yorgan yastıkla yardıma koşardım o kadar içler acısı esnedim :) ey salı bekle geliyorum. zaten senden son 2-3 tane kaldı. ve kahvemi koymam gerek henüz başlangıçta bırakmayalım kendimizi :)

  1. Comment by Yeditepe İstanbul on 00:01  

    Dayan Eroy, ha gayret ;)

  2. Comment by eroy on 08:23  

    eheheh saolasın ;)