farkettim ki,
geçtiğimiz salı farkettim ki senle ben birlikteliği olmayacak. kabullenmek istemesem de gerçek ortada, fazla zorlamamak gerek. belki başka koşullar altında tekrar karşılaşırız. o zamana kadar son 2 defa daha görüşeceğiz sonra da her zaman olduğu gibi ben kendi yoluma, peşinden gitmek istediğim insan kendi yoluna gidecek. aramızdaki tek fark o giderken yanında elinden tutup ona eşlik edecek birinin olması. benim yolumda ise sırtına elimi atıp konuşacağım arkadaşlarım var. istediğim şey birinin elimi tutması mı yoksa birinin kolunu omzuma atması mı? ikisine de sahip olmak çok zor olmamalı.
En azından birisine fazlasıyla sahip olduğunu biliyoruz.
Onu da bulamayanlar var, değil mi?
evet haklısın ;)
ama bencil damarım tuttu :P
aslında çok savruğum beni toplayacak birine ihtiyacım var :) bu sevgili veya bir dost kim olursa olsun. öyle birine ihtiyacım olduğu kesin. temel sorunum bu. evet bu olması lazım bence :)