hayata tepeden bakmak

hayata tepeden bakmak gerek bazen. eğer oraya çıkamıyorsan, boyun yetmiyorsa bi fotoğraf makinesi işe yarayabilir.. kendini mutlu eden şeyleri yapmak gerek. ne kadar çok üzülmüşüm diyorum. ne kadar çok şeyi de kaçırdım ve şu an bile kaybediyorum hergün parça parça.. ama hala devam eden bir hayat var. böyle durup beklerken tekrar başka birinin gelmesi de mucize olur zaten. keşke hiç tanışmasamıydık? bilmiyorum.. hayat hep birşeyler öğrenmeye zorluyor insanı. ben cidden basit sanıyormuşum kendim dışında herkesi halbuki yanılmanın bu kadarını da yapabilmişim demek ki. mutlu olmak için kocaman bi hevesim, beni bi türlü rahat bırakmayan bir boşluk var ama hiç vaktim yok. şu arabayı bi yapsak da sonra ben seneye gitsem yurtdışına. orda kalsam.. bi de sonbahar gelse keşke yeniden aşık olsam. bere taksak. pis su birikintisine basıp birbirimizi ıslatsak. kahve içsek. yaprakları tekmeleyip yağmur da ıslansak. bi de benim ellerim çok üşür ya ısıtsan ellerimi tutup. öperek içime sıcak havayı çeksem seninle.. ama sen kimsin? benim bir sevgilim var. henüz tanışmadığım.. tam da bu an içinmiş.. tatlı rüyalar..

  1. Comment by Emir Bey on 09:37  

    bu yazıyı okuyunca aklıma hemen bir şarkı geldi,

    herşeyi al bana beni ger ver
    bir şansım olsun
    başka yer başka zaman
    sensiz ömrüm olsun

    vay be dedirticek bir şarkı, ama geçip gidiyor herşey, üstünün kapanamsına çok az kalmış beyim, bırakın kapansın.

    bahsi geçen şarkı hotmail adresinize geliyor.

  2. Comment by Tugc on 11:07  

    Günaydın sayın Eray :)
    Bazen saçma şeyler oluyor. ama düzelicek. sen bi dinle beni :)
    iyi cumalar, saygılar :P

  3. Comment by Adsız on 12:11  

    allah tependen baktırmasın eraycım. canım deloy loycum kahkaha makinam benim.