aynaya bakarak büyümek
aynaya bakınca bugün biraz daha büyüdüğümü farkettim. içim giderek kararırken dışarıda daha da parlayacağımı bilmek ironik. yabancı bir kelimeyi nasıl da hemen benimsedik değil mi. aynı şekilde duygularımızı da kabullenebiliriz o zaman. ben büyüdüğümü kabullendim ve aynaya baktığımda gülerken aslında olmasını istediğimi bir türlü söyleyemediğim herşeyin başladığını görmekten midir yoksa yalnızlığımı kabullendiğimden midir bu gülümseme onu düşünüyorum. ama nasıl da değişiyor herşey. bir anda onlarca yılı değiştirecek bir his ortaya çıkıyor ve ben bunun peşinden gitmeye karar veriyorum. doğru olup olmadığını sadece zaman gösterecek diyip ileriye bakmaktan korkuyorum.
"hiç yara almadan geçemezsin aynadan"
demişti sezen aksu bi şarkısında.
en az yarayı alarak büyümeni dilerim eroyum.
saol january ya bugün cidden farklı hissediyorum böyle konuşmaya ihtiyacım var aslında ama sevdiğim insanla bile konuşamıyorum şu an. açıp da ne diyebilirim ki? hep kendini kötü hisseden bir insanla ne kadar konuşmak istersiniz. ben bu yüzden yazıyorum işte.. tüm gün telefona bakıp sonra bilgisayarda yazmak.. ben aslında ne yapıyorum ya? diye soruyorum kendime. hiçbirşey yapmadan harcadığım günler bir daha asla geri gelmeyecek büyüdükçe içinde birşeyler ölecek. dayanılmaz bir şey.
eroy;
ileriyi görme.
bırak şimdiyle iyi geçin, onu sevmessen bile seviyomuş gibi yap, kandır onu hatta mümkünse.
kırıkların çoğalır yoksa.
ayrıca her gün mutsuz olan bir insan olarak orda tek değilsin emin ol. melankoliyi seviyorum bi de üstüne üstlük. kaşınıyorum galiba (:
ayrıca seni benim blog'da post yazarken de görmek istiyoruz artık :pp
mutsuz olmak o kadar normal ki artık mutlu olduğumda birşeyler eksik gibi hissediyorum nerdeyse :)
yorum konusunda da haklısın benim blog konusundaki en büyük sorunum bu ya diğer blogları okuyorum ama çok az yorum yazıyorum. finaller bitince live 4 it! yenilikleriyle beraber tüm sevdiğim sitelerden yorumlarımı esirgemiycem artık ;)
Live 4 it! next level >>
;)