Bugün savaşmak için güzel bir gün, bugün ölmek için güzel bir gün... Kızılderililer her zaman en güzel sözleri söylemede ilk ikiye girmişlerdir zaten.

Rüzgar o kadar şiddetliydi ki, bir an içindeki saplanmış acı oklarını bile yerinden söküp atacağını sandı. Saçları az da olsa sağa sola savrulmaya başlamıştı. Yeniden mi uzatsam diye kendi içinden biraz düşündü. Düşünürken sigara içmeyi seviyordu bir zaman bir tıp makalesinde konusu geçmişti bunun bir tür uyarıcı etkisi vardı ilk anda. Sigara içmek için fazla rüzgar vardı içmese daha iyiydi hem de tertemiz havayı biraz rahat solumak istiyordu. Her nefes biraz daha mutluluk veriyordu. Mutluluktan ağlayabilirdi. Saçmaydı ama yapabilirdi. İlk kez saçmalamış olmazdı zaten. Hata yapmaktan, insanları hayal kırıklığına uğratmaktan çekinirdi sonra aklına birşey gelmişti. "Bu onları ne ilk ne de son kez hayalkırıklığına uğratışım olacak" dediği zamandan beri düşünmüyordu artık bunu. "Bir sürü güzel günü de paylaşıyoruz zaten, bazen kötü günlerin olması birşeyi değiştirmez" diye düşünüyordu. Bunları anlayışla karşılayacaklarını biliyordu.
İlerde şimşekler göğü aydınlatıyordu. "Doğuda bir kötülük yükseliyor.." diye yüzüklerin efendisinden fırlamış bir cümle söyledi kendi içinden. Kendisini güldürmek için yaptığını da biliyordu zaten. Ama ona benzerdi gördükleri. Ne güzeldi önündeki manzara..
Bu saatte hala uyanık olan insanları hep sevmişti. Gece günün en güzel parçasıydı ve bunu görmeden, farkında olmadan uyumaya gönlü el vermiyordu. Hüzünlü oluyordu biraz ama güzelliği de bir başkaydı. Neden, niçin gibi sorulara gerek yoktu.

Arada serpilen yağmur taneleri de ellerinden geldiği kadar bir yerleri ıslatıyordu. "Sen de keşke burada olsaydın.."

Teşekkür ederim dedi. Tanrıya minnet duyuyordu herşey için. Kötü bir çocuk olabilirdi yaptıklarıyla ama hala içindeki iyiliği kaybetmediğini ikisi de biliyordu. "Hala mı inanmıyorsun bana?" dedi. Cevabını alamayacağı bir soruydu. İkimiz de birbirimizi biliyoruz. Gereksiz sorulara gerek yoktu.

Ölmek için güzel birgün evet.. Fakat biraz daha zaman gerek. Sonra önemli değildi. Biraz daha başarı, biraz daha mutluluk, biraz daha gözyaşı, hüzün, hayal kırıklığı, konser, eğlence, sarhoş geceler, terkeden-terkedilen sevgililer, sağlam dostlar.. hepsinden biraz daha tatmak...

Salı, Mart 25, 2008
Kategoriler: Günlük, Kişisel, Psikoloji, Yağmur. Yazan Çizen: eroy