Merhaba, arkandan gelen bu sesin ben olduğuma inanması biraz zor oldu. Eray'ın sesini unutmuş olması doğaldı. Ama hala yüzünü tanıyordu. Hem de burda görmek ayrı bir şaşkınlık yaratmıştı. Merhaba, nasılsın, nasıl gidiyor, ne yapayım işte çift lisans koşturmaca, gelecek yıl güzde bitiyor, daha staj filan uzun zaman, hıhım.. yüksek yapıcam ama daha nerde olduğuna karar vermedim, ee.. daha daha,... vs. hiçbir anlam taşımayan içi boş cümleler, zoraki nezaket belki de biraz, sonuçta ne durumda olduğunu gidip anlatacak, hehe.. hiç değişmemiş diyecek.. gibi uzayıp gidiyor işte.

Keşke birşey olsa da şunu giderse, ne bir ilaç, ne bir insan, ne bir duygunun yapamadığını yapsa. Birbirimizi dinliyor muyuz gerçekten konuşurken... hıhım.. derse gitmem gerek. Görüşürüz... Bir daha nerde göreceksek artık. Gördüğün gibi. Beni merak etme ben iyiyim anne diyen çocuk kadar yalancı görünüş..

Çarşamba, Mart 26, 2008
Kategoriler: Deleted Scenes. Yazan Çizen: eroy