kardeşim ve annem giresun' a gittiler. annemin memleketi olarak geçiyor orası bende. edirne de babamın memleketi. e ben de arada istanbul' da doğmuşum tam olmuş. birkaç nesil burda yaşarsak ilerde torunlarımın çocukları "biz eski istanbulluyuz benim dedem.. " diye süregidecek cümleler kurmaya çok müsait mahiyete gelirler :P
babamla ben istanbulda kaldık. sınavlarım var gidemedim ben. babam da yalnız bırakmak istemedi. ya sanki minnacık çocuğum ben. halbuki onlar gidince ne güzel planlarım vardı. kendi ev düzenimi kuracaktım 10 günlük de olsa. uzun zamandır kendim eve çıkmak istiyorum ama o kadar param yok ne yazık ki. işe gireyim belki olur :) aah ah pembe hayaller işte ama işe girince de öğrencilik hayatım bitmiş olacak oof off!.. diyesim geldi be :P ama öğrencilik hayatımın bitmesine daha çok var daha o da bi teselli :)
ben öğrenci insanım sanırım seviyorum okul telaşını. sabahları poğaça çay kahvaltılarından aldığım hazzı başka nerde bulurum ben. derse girmeyip de fotokopi telaşı ve nerden nereye kadar soruyomuş abi? ne! oha!. abi nerden kırmış bu kadar puanı? ben bittim!. gibi nidaları duymak güzel ya. güz yarıyılında nerdeyse gece yarısına yakın vakitlerde girdiğim sınavları ben bi daha nerde bulayım di mi :)
öğrenciyken aşk başka esas da neyse oralara girip de kendimi gece gece bunalım havasına sürüklemiyim di mi :) iki satır güzel yazmışım zaten bozma tadımızı eroy diyenler var mıdır acaba :P yoktur aslında ben yazmak istemiyorum bahane uyduruyorum :P
herşey bir yana kardeşim giderken telefonumu ve fotoğraf makinemi de aldı. eski 3310' umla başbaşa kaldık. back to 80' s olduk. acaba seksenler geri mi geldi dedik. telefonumla sarıldık ağladık birbirimize :P (sarılıp ağlama kısmına inanmadınız di mi :P) özlemişim telefonumu aslında her çalışında nostaljiler alemine dönüş yaşıyorum. her olay aslında başka bir olayı anımsatıyor. sanki biri diğerinin uzantısı mıdır nedir? bilinçaltı nerde yaşar?
400. yazım olmuş burdaki. Live 4 it! hep devam etsin..

Pazartesi, Ağustos 14, 2006
Kategoriler: Yazan Çizen: eroy