Sinestezi hastası olduğumdan şüphe ede durayım. Haftasonunda çekirdek aile kıvamındaki blogger buluşmasında aklıma gelir gelmez "back to the future" misali uzay zamanı büküp geçmişe yolculuk yaparken ben bunu da yazarım dedim. Bu arada geleceğe yolculuk yapmak mümkündür. Aslında zaman kavramı sadece bizim ölçtüğümüz bir olay olup bir referans noktasına göre ilerleme diyebiliriz. Referans da uzayın değişik bölgelerinde ve hızlarda farklılık gösterebilir. Yani aslında zaman saatin ne kadar hızlı yolaldığıyla ilgilidir. Neyse bu konuya da başka bir zaman değinelim zira buraya hepimiz bir parça müzik için geldik.

Live 4 it! Haftanın Klibinde bu hafta çok eskilerden bir şarkımız var Baby one more time bizlerle birlikte. Britney Spears'ın en güzel zamanları hey gidi günler! diyor insan bir yerde.

Evde tüm eşyalar toplanmıştı. Paketler odaların ortasına toplanmış henüz toplanamayanlar da diğer toplanan eşyaların verdiği boşlukta rahat rahat zaman geçiriyorlardı. Taşınmak çok garip bir duygu nasıl desem eşyaların öyle toplanmaları, üstüste yığılmaları. Bu duvarlar arasında geçen zaman süresince bir şekilde hafızaya yerleşmiş anılar, hepsi artık bir daha kendilerini hatırlanmamaya mahkum kılacak şekilde hafızanın derinliklerine sürüklenecek bir gün hatırlanacak olmanın umudu olacak belki..

Boşluğun giderek arttırdığı eko hüzün veriyor. Bilgisayarı açtığımda ilk şarkıydı. Çalarken odalarda yankılanıyordu, ekolar sanki bir konser salonu etkisi yaratırken, yalnız olmanın verdiği garip duygu, bir önceki gecenin şoku, içinde aşk acısı ve geleceğin ne olacağını bilememenin verdiği biraz korku, bunların yanında güçlü durmalıyım, herşeyin üstesinden gelebilirim gibi teselli unsurları. Lisenin geri kalanını ve üniversitenin ilk yıllarını kapsayacak çok garip bir zaman dilimi başlıyordu. Tam bir bilinmezlikti. Zor olacağı kesindi. Ama sonrasında çok şey öğrenecek, daha güçlü biri olup çıkacaktım. Böyle olmalıydı teorik olarak. My long illness is killing me.. Yok sağlığımda birşey yoktu ama bu da bir nevi hastalık gibi olacaktı. Atlatması uzun sürecek.

Boşlukta yayılan ses dalgaları bir engelden diğerine çarpıyor içiçe geçen dalgalar ekoyu yaratıyordu sanırım böyle olmalıydı. Böyle bir anda düşündüğüm şeye bak. Şimdi bakınca zaman ne kadar da hızlı geçiyor işte. Herşey geride kaldı. Biz büyüdük ve kirlendi hatta ısındı dünya...

Herkese iyi bir hafta diliyorum...

Pazartesi, Şubat 25, 2008
Kategoriler: Haftanın Klibi. Yazan Çizen: eroy