pazartesi sabahı güne bu şarkıyla başlamak tüm bir günü kafa önde düşünerek geçirmeme sebep oluyor. nedense her dinlediğimde sürekli eskiye götürüyor. hiç mutlu anıların olmadığı eskiye.
ama belki de yeniden karşıma çıkacaksın diyor ya :) hepimizin tekrar karşılaşmak istediği insanlar vardır mutlaka. kahve falında "biri var" denmesi gibi :)
ama burda ne yazdıysam hepsini severek yazıyorum :) geri döndüremeyeceğimiz zamanı savurganlıkla harcamaktan çekinmiyoruz. seviyoruz, seviliyoruz, nefret ediyoruz ya da ediliyoruz. ama şu var ki şebnem ferah' a aşığım :)) ehehe.. olmayacak şeyleri ne de çok seviyorum :P
neyse. şu var ki ne kadar kötü gün yaşamış olursak olalım hep daha güzel günler için bir umut taşıdığımız için yaşamayı seçeriz çoğumuz. aslında en büyük silahımız ve en büyük zaafımız. herşeyi umut etmek, hayal kurmak, sürekli birşeylerin peşinde koşmak.
acı çekmenin o dayanılmaz tadını hepimiz çook seviyoruz. aşk acısı dediğimiz şey o kadar tatlı geliyor ki vazgeçemiyoruz. vazgeçtiğimiz an bilin ki yeni bir acı bulduğumuz için bırakmışızdır. tüm hayatımız boyunca aradığımız insanı bulmak için bir sürü insanın hayatına girip çıkıyoruz. 1500 odalı bir otelde aradığımız tek bir oda ama bu ilk oda da olabilir en üst kattaki de. bazen aramaktan vazgeçip bir odaya girer ve orda dinlenmek isteriz. belki de hiç çıkmayız ordan. hep aradığımız odanın hayaliyle başka bir odada kalırız. ben öyle değilim diye içten konuşabiliyorsanız. o zaman doğru odanızı bulmuşsunuzdur ya da kendinizi yalanınıza iyice inandırmışsınızdır :)
ama şu var ki ne kadar üzülsek de ağlasak da bir şekilde herşeyden uzaklaşsak da aslında herşeyin bittiği an. umudumuzun tükendiği andır. o zaman bir anlamı kalmıyor hayatın. hayatın amacı umut etmek değil ama yaşamamızda en büyük yardımcı. herkes umut eder bunda utanılacak birşey yok di mi ;)
hep o umutla yaşamak dileğiyle.. mutlu bir hafta diliyorum hepimize ;)

Pazartesi, Kasım 06, 2006
Kategoriler: Yazan Çizen: eroy