Yukarıdaki başlığı okuyan herkes bu yazının müzik hakkında olacağını sanıp(back to 80's değil özellikle back to 8's yazdım), bu cümleyi okuduktan hayal kırıklığına rahatlıkla uğrayabilir hatta bi çayını içip iki çift laf edebilir :)
Neyse bu sinir bozucu geyikten sonra asıl benim sinirimi bozan olayı anlatayım bilgisayarım bozuldu! Ekran kartım tırtladı. Tam iki günü bilgisayarsız geçirdikten (ve tam da gözlerim yeniden sağlığına kavuşmaya hazırlanırken) bugün öğrendim ki 10 gün daha bilgisayarsızım! (inanın 10 gün lafını ilk duyduğum an, isyanım uçan kuşa misali çığlıklar atıp ağlamak istedim ama bunun bir fayda getirmeyeceği hatta faydasından çok zararı dokunacağı düşüncesi beni susturdu. ) Ekran kartımı yaşlı gözlerle geride bırakırken ben nerden, nasıl bulurum ödünç ekran kartı dedim, bu bozuk para değil ki herkeste olsun (2 mb lık bile olsa yeterdi bilgisayarı açsın yeterdi. o kadar çaresizdim işte :( )
Ama babamın bilgisayar firmasında çalışan bir arkadaşı bana şu an kullandığım 8 mb'lık ekran kartını(başka zaman olsa yüzüne bakmazdım 8 mb ne ki? ahahaha işlemcinin cache nerdeyse o kadar ama işte insan ne oldum değil ne olacağım demeli ) getirdiği an bir ebeveyn olmanın ne kadar sorumluluk istediğini aha da şimdi anladım.
Yine de 8 mb'ı küçümsemiyorum bilgisayarımı açtı ya internete girdim ya sizlerle bu anı paylaştım ya ya ya .... diye gider işte şimdi çook mutluyum Allah kimseyi bilgisayarından uzak etmesin :)

Cuma, Temmuz 01, 2005
Kategoriler: Yazan Çizen: eroy