Herkese yeniden merhaba. yine, yeni bir haftaya başlıyoruz ve geriye kaç tane daha kaldığını bilmediğim haftanın kliplerinden bir tanesini sizlerle paylaşmaktan mutluluk duyuyorum. pazartesi sendromu denilen olayı kat kat arttıracak bir şarkı ile birlikte başlamak istedim bu haftaya. aslında bilerek yapıyorum ben bunu. melankoliden zevk almak kötü bişey ama bunu paylaşmanın zevkinden bi türlü vazgeçemediğim için acısını da tatmak zorunda olmaya devam edicem gibi görünüyor. bu saatte bunları sizinle paylaşırken gerçekten de aklımdan geçenlerin ne olduğunu tam olarak ben de bilmiyorum. zaten kaçımız biliyoruz ki? ne düşündüğümüzü bile bilemeyecek kadar çok düşünüyoruz. devam etmek istemiyorum şu an çünkü bitmeyen bir döngüye giriyorum gibi hissediyorum ama biliyorum ki akşama tekrar burda olucam ve yine aynı döngü içine girip devamını getiricem. akşama görüşürüz tekrar ;)