bugün.

hayatımın belki de en berbat günlerinden biriydi bugün. neyse herşey geride kaldı. ama farkettim ki, kendimden giderek daha fazla uzaklaşıyorum. eskiden yaptığım ve hala yaptığımı sandığım birçok şeyin yanından bile geçmez olmuşum. bazen böyle dibe vurmuş hissetmek iyidir. dip kadar iyi bir başlangıç noktası bulunamaz. ne yaparsanız yapın en azından bir adım ilerlemiş olursunuz. kendimi dinlemek istiyorum, böyle birkaç ay hiç insan görmesem sadece kitap okuyup kahvemi içsem çok iyi olur ama bu sadece bir fantezi olarak yer buluyor zihnimde, hem de gerçekleşmesi ne yazık ki imkasız :) olması imkansız fanteziler rafında yer çok, onu da oraya koydum :)