bir süre sessizlik oldu. bu kadar kısa ama bir o kadar uzun gelen zamanın ardından, söylenebilecek en kısa, duyulduğunda en özensiz ve kolaycı gelen birkaç kelime en uygun olmayan, olabilecek en saçma zamanda, en basit ve uygunsuz anda dökülüverdi. söylemesem olmazdı. söylemesem daha iyi olurdu. tüm olasılıkları hesaplayan, her kelimeyi özenle hazırlayan ve en çok da buna güvenen ben takdire şayan bir saçmalamayı başarmıştım. bu konuda bir kitap yazılsa benim yaptığımı yapmadığınız her senaryoda başarı şansınız her zamankinden fazla olurdu.
sonra birkaç kelime daha söyledim ve sonra ben de vazgeçtim. yol kısaydı ve sonuna da gelmiştik. hikayenin akışı içerisinde silinen sahneler.. silinmeyi de hakediyordu. bu sahneler diğer hikayelerde hep güzel olur. ama elbette ki mükemmelliğe en çok ihtiyaç duyulan anlarda ortada olmaması da, belki de hakettiğim bir şeydi. bu sahneyi silmek de en doğrusu. silinen sahnelerin, sayfalarca kelimelere dökülmüş hali kalbimden ve zihnimden akar..
bir süre ben de sessiz durdum. sonra.. sonrası yok.

Çarşamba, Temmuz 04, 2018
Kategoriler: Yazan Çizen: eroy