fahişeler ve yansımalar
anlıyorum... bir şey söyleyemiyorum. bunun tek sebebi, zihnimde yankılanan sesleri kelimelere dökemiyor olmam. zorluk çekmezdim aslında. pervasızca ya da en içten söylenmiş sözler, karşımdakinin yüzünden bana yankılanırdı. ardarda.. hiç susmak bilmeyen yankılar yüzünden uyuyamadığım geceler, kaybettiğim günlerdi bedeli. bunların hepsi birer anı olarak kalacak. unutulana kadar. güzel anılar.. iyi ya da kötü değil.. güzel. hayatın her anında güzel kalacak. en olmadık zamanlarda akla gelecek anılar.
sevdiğin insanla sevişmek hayattaki en içten duygu aslında. bu gerçekliğe ulaşmak için geçtiğin yollar yalan da olsa. tek gerçekti bu. fiziksel ya da duygusal olarak kurulan bağların en derin, en kutsal yerlerinde yatan, söylenmesi belki de yasaklanmış ya da artık bir anlam ifade etmeyen zevk. gerçek anlamında sadece bir kez yaşayabileceğin bir bekaret olgusu bu. gerçekten bekaretini kaybetmemiş fahişeleriz biz. yaşadığımız dünyayı ve zamanı bahane edip anlamsız yaşamımıza kalkan ettiğimiz. kalkanın ardındaki kılıçla ölüm saçtığımız.
herşeyin ardından kendinle kaldığında. gözlerini kapatıp hayatını izlerken farkına varacağın güzelliklerin, iyiliğin, kötülüğün, şiddetin, şehvetin,.. tüm duyguların ve fikirlerin sende yarattığı tatmindir hayatın. iyi geceler ve iyi şanslar...
Slm nerelerdesin? :)
-Zeliha-